از درب گلستان شهدا به سمت مزارشان که می‌روم، قدم هایم بدون اختیار می‌روند زیرا سال هاست که عاشقانه دل به این راه سپرده ام. سال هاست که این مسیر زیبا، از ناگفته ها سخن می‌گوید و مرا به منزلگه اسطوره هایی چون سردار شهید حاج احمد کاظمی، سردار شهید حاج حسین خرازی و سردار شهید حاج مصطفی ردّانی پور و... دعوت می‌کند.
 به دیدن آن ها که می‌روم، درب سعادت دنیا و آخرت به رویم گشوده می‌شود. چهره زیبا و لبخند به لب شان تمامی غصه های دنیا را از دلم می‌زُداید و به رسم مهمان نوازی استقبال عجیبی از من می‌کنند.
حاج احمد کاظمی مصداق مصرع «آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری» است. نگاه زیبای پشت قاب عکسش با من سخن ها می‌گوید و می‌گویمش که چقدر مفتخرم معاصر با مَردانی چون شما هستم و نگاهی از شما برایم کافی‌ست.
سردار شهید حاج احمد کاظمی، یکی از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود که در دوران دفاع مقدس با اخلاص کامل برای خاک وطن جنگید.
او با وجود این که در هشت سال دفاع مقدس، فرماندهی لشکر ۸ نجف اشرف، قرارگاه حمزه سیدالشهدا، لشکر ۱۴ امام حسین(ع)، نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را بر عهده داشت و پس از این دوران، سه مدال فتح را از مقام معظم رهبری به نشان لیاقت دریافت کرده بود اما همچنان خود را سرباز وطن می‌دانست و در این مسیر عاشقانه از خود گذشت.
سردار شهید حاج احمد کاظمی پس از دوران دفاع مقدس هم برای خاک ایران از هیچ کوششی دریغ نکرد به طوری که در سال ۷۴ به عنوان فرمانده قرارگاه حمزه سیدالشهدا، مقرّ گروهک های تروریستی در عراق را محاصره کرد و توانست امنیت منطقه را حفظ کند و این موضوع، از طرف رسانه ها بازتاب جهانی داشت تا جایی که از این عملیات به عنوان «عملیات شگفت آور در عمق خاک عراق» یاد شده است.
وی در دورانی که به عنوان فرمانده نیروی هوایی منصوب شد اقدامات ارزنده ای انجام داد که از آن جمله می‌توان به همراه شدن او با شهید حسن طهرانی مقدم در جهت توسعه طرح های موشکی بالستیک اشاره کرد.
و این پایان قهرمانی های شهید حاج احمد کاظمی نبود زیرا او در حادثه غم انگیز زلزله بم خالصانه تلاش کرد و انسانیت را یاد داد و هرجا که ندای مردم مظلوم برخاست در آنجا بود.